Çocukluk gülüşlerimi kaybettim
Acılarım büyüdükçe küçüldü sevinçlerim.
Mutluluğu koşarken gördüm,ceplerinden düşüyordu umutlar...
Özlem karlı bir dağ başında kimsesiz
Seni anımsatıyor anılar
Aşk sanık sandalyesinde
Mahkum olan gönül...
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta