Çocukluk gülüşlerimi kaybettim
Acılarım büyüdükçe küçüldü sevinçlerim.
Mutluluğu koşarken gördüm,ceplerinden düşüyordu umutlar...
Özlem karlı bir dağ başında kimsesiz
Seni anımsatıyor anılar
Aşk sanık sandalyesinde
Mahkum olan gönül...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta