Aşk Sancısı İlkbahar - 2

Çıkışı olmayan bir labirent bizim aşkımız
Dönüşü olmayan yollara girdik bir kere
Ağlamak sızlanmak neye kime çare
Savrulmuş yıkılmış sönmüş ışığımız

İster vefa ister cefa ne dersen de
Kalbimin içine seni ektim bir kere
Yolumu şaşırdım tüm yönlerim sende
Aklımı kaçırdım tüm çarelerim sende

Gittiğin bu yollar aşktan uzakta
Gördüğüm her nesne senden bir hatıra
Yaktığın bu ateş sönmedi daha
Eyleme gönlümü inanırım ben sana

Bir ağaç gibisin şimdi içimde
Köklerin işlemiş her bir hücreme
Bu yıl da gelmedin bari gel seneye
Gidipte dönmemek huy olmuş sende

Özlemin buğusu sana uğramaz
Taş olmuş yüreğin aşkı aramaz
Kırk şiir dil döktüm hiç laf anlamaz
Hafızan silinmiş daha da hatırlamaz