Aşk-SaL Şiiri - Erdal Keskin

Ayran gönüllü avamdan salındım
Artçı aşklara kalbimi kapattım
Dikensizinden bir gül koklamamış
Delisinden Anadolu tayıyım!

Bilmem seni nerelerde arasam
Yoksa gökteki martıyamı sorsam
Ah fısıldayan olsa da adını
Dağlara taşlara seni kazısam!

Vermiyorsa güven ezik bakışım
Hissiz geliyorsa harap sevişim
Kalsın istemem ölümlü aşkını
Bohça bavulsuz hazırım ölüme!

Sağır ediyor bu sessizlik beni
Delirtiyor sensizlik hissi beni
Kadehte bade bengisu tadında
Sen bir şair, ben “sen delisi” biri!

Hasretlik mektubudur türkülerim
Sığmaz içine sensiz hoş düşlerim
Bir gün, bir şey yakama yapışırsa
Bil ki o; bir aşkın sessiz ecelidir…

Neyidüğü belirsiz bir zamanın sorulamayan bilmecesidir;
“Aşk” denilen natarif bir his!

Zamanıysa, firari duyguları körüklenmiş aşkların;
Fecir…
Sakız misali çiğnenip atılan
Ve rüzgâra boyun eğip dağılan
Bir tütün yaprağı parçası;
Ansızın yüzüne konarsa şaşırma!

Yaşlı gözlerle göğe baktığında asi bir baş
Öptüğünde avuç içlerini yıldızlar
Kardeş olur o zaman kalleş yakamozlar
Ve üstlerinde benim ıssız bedenim…

… Ve bir gün
Şüphesiz kulağında yankılanacaktır
Gizemli bir aşkın melodik uğultusu…

31/08/2014