Aşk sahnesinin figüranı olan zaman mesaisini tamamladı,
bir gün terk etmeliydi elbet
son tiradını beklemeden hayatı
son deminde bulanmışım
çıkmaz yağırnımdan bu nefret
hep münasip zamanlarda kanmışım
hep tesadüf
hep kısmet
daldırmışım heybesine elimi
çıkarmışım kafamdaki tilki eniğini
düşünmekten kurumuş dimağım
terlemekten ve üşümekten
sızmışım
bir gönülde gizlice...
Kayıt Tarihi : 16.1.2014 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!