Telefonda beni çok sevdiğini söylemiştin.
Bende seni çok ama pek çok seviyorum.
Gündüz hayalimde...
Gece düşümdesin...
Bu gece rüyada hep seni gördüm sevgilim!
Kolların açık bana doğru geliyordun.
Bazen yaklaşıyordun...
Bazen uzaklaşıyordun...
Bazen elini uzatıp bana dokunmak istiyordun...
Bazen öpücük gönderiyordun uzaktan...
Bazen ak kollarını boynuma doluyor...
Bazen goncalarını okşatıyordun...
Bazen ellerimi göğsüne bastırıyor...
Bazen gözlerimi bağlayıp dudaklarımdan öpüp kaçıyordun.
Bazen de dudaklarımı doyasıya öpüyordun...
Bazen de sımsıkı sarılarak,
Birbirimizin oluyorduk...
Seni çok özledim sevgilim çok! ..
Ne olursun gel...
Durma gel...
Hayallerimiz gerçek olsun...
(Trabzon,Haziran 1961)
Müfit AKSAKAL
(Sevdalı Günler,Mir Yay. İstanbul 1997)
Kayıt Tarihi : 22.12.2010 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elli yıl önceki gençlik duyguları nedeniyle yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!