Kimliği yüreğinden yırtılmış bir şair siluetim
Ruhumun ulu mahyasında asırlık çınarlar
Taşla oyulmuş anlar göğsümün kafesinde
Sırrımın omuzlarından kayıyor çocuklar
Okşanmamış yüzümün yokuşunda sular
Yamalı bir düştü, sona erdi çocukluğum
Aşk bahçemde eflatun bakışlı bir gül ağlar
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta