Aşk Ruhu Şiiri - Berk Güneş

İçimde sürekli ölüme yeltenen bir ruh vardı.
Özgürlüğü özlemiş bir tutsak ruh,
Hem de kocaman.
İçimde beni hiç durmadan kemiren bir ruh vardı.
Anlıyordum o da hoşnut değildi bu bedenden,
Kendi özgürlüğünü kısıtlayan birini kim severki?
Hem hangi mahkum sever gardiyanını
Hangi köle sahibini?
İçimde yitik bir ruh vardı.
Hiç çaba göstermeden
Tüm sevgilerden arınmayı başarmış bir ruh.
Ve ısınırken bu bedene ruhum yavaş yavaş,
Özgürlük akıyordu gözlerinden ruhuma,
Aşk akıyordu.
Sonrasında ise kanlı gözyaşları
Aşk kanıyordu
Ruhum aşkına kanıyordu...