Aşk Pınarı Şiiri - Hanifi Kara

AŞK PINARI

Bu aşka düşeli kör, sağır oldum
Söylenen sözleri duyamıyorum.
Kaç kere yeltendim söylesem diye
Sevdiğimi ona diyemiyorum.

Yitiği elbette, arayan bulur
Bîçâre gönlümü gel kırma n’olur
Hicran ateşiyle anlar yıl olur
Sensiz günlerimi sayamıyorum.

Ellere uyarak tuzaklar kursun
Yorum yorum yorsun yâr beni yorsun
Dâmatlık mı dersin o şöyle dursun?
Gündelik hırkamı giyemiyorum.

Bir tanem diyerek yâr beni ansa
Özünden tutuşup, aşkımla yansa
Yârin üzerine bir sinek konsa
O ısırır diye kıyamıyorum.

Bülbül figan eder gülün zârından
Kurtulan oldu mu, aşkın nârından?
Şebnemle sulanan aşk pınarından
Kana kana içip, doyamıyorum…
Doya doya içip, kanamıyorum…

17/11/’09
Hanifi KARA