Aşk Perisi Şiiri - İsa Yılmaz

nefret çölünde susuz kalmış gibi
aşk şarabının son damlasını da içmiş
şu zalim harami
ateşten yaratılmış
o dünya güzelinin
incitmiş kalbini sarhoş nefesiyle
çekmiş de kılıcını
gözlerine dokunmuş
o en büyülü saatlerde
düşmanın giremediği
o en kutlu ülkeyi
fethetmiş birkaç sihirli kelimesiyle
ve sonra bir rüyadan uyanır gibi
gözlerini açıvermiş ateş perisi
her denizin altındaki çöl gibi
bir yangın sarmış dört bir yanını
nereye kaçsa görebiliyormuş kendini
ve bir de
o en güzel hatıraların yaşandığı rüyayı
oysa bir çırpıda silmek istemiş
hem kendini
ve hem de o acı rüyayı
çünkü korkmuş
esir düştüğünü hissetmiş
aşkın ülkesine girdiğini sonradan fark etmiş
aşkın ellerinden tutarken bile yalnızmış…

06.02.11