Aşk Pazarı Şiiri - Sabri Özcan

Sen aşk mı arıyorsun körlüğün aynasında
Sen meşk mi arıyorsun et ve kemik arasında
Sen köşk mü arıyorsun yokluğun ortasında
Sen seni mi arıyorsun meyhane arkasında

Sen benim olmadığın yerdesin
Ben senin olmadığın yerdeyim
Var olmakla varolmak arasında
Yok olmak üzere bir divaneyim

Yel değmez gönlümün çerağına
Ayrılık acısıyla sermestim
Bil ki aşk diye bir yer yok
Ve bil ki aşksız bir yer yok

Arama boşuna kaybolan sensin
Benim sonsuz sensizliğim içinde
Varolan sensin bensiz benzersiz
Yok olmuş bir kelimeyim aşkın içinde

Hissediyor anlamıyorsun seviyor nefret ediyorsun
Yokluğun aynasını gösterdim diye sana
Beni aşkın çarmıhına gerip ateşe veriyorsun
Varlığımın sebebi sensin bilmiyorsun;

Aşkın kara listesine düştüm
Ayrılık kol geziyor etrafta
Veresiye satmış idim aşk pazarında
Bir dostluk canım kaldı alan bulunmaz

Ellerinde aşk hançeri
Dört dönüyor firak hafiyeleri
Aşkımın derdine düştüm
Kaybettim kafiyeleri

Kim alırdı kim satardı
Bugünkü ne pazardı
İyi yapsam kötü bozardı
Kötü yapsam iyi kızardı
Bize değen kirli bir nazardı

Yıkıldım kendi üzerime
Enkazımda gönlüm kaldı
Sesimi bir duyan olmaz
Aşk hissemde ölüm kaldı

Ölür müyüm aşk olmadan
Dirilirim yine varım
Sanma senden ümitvarım
Ümidimi yeller aldı

Esen yele doğan güne
Selam olsun açan güle
Gökten inen kutlu çiğe
Bir buselik borcum kaldı

Çağlar içinde yalnız
Bir aşk yürür içten içe
Ne çöl dinler ne fırtına
Yağmur çamur aşk yurduna
Aşığa varmak yaraşır

Yana yana kül olalım
Küller içinden doğalım
Kayıp idik bulunalım
Aşk oduna dayanalım
Aşktan gayri yar bulunmaz! …