aşka karşı
öyle kayalık
öyle kayalıktı ki
yüreğim
bir dinamit atmak bile
yetmezdi sanki...
oysa
sen geldiğinde
bir bakış
bir gülüş attığında
yer yerinden oynadı
o büyük big bang'le
ve yeni bir evren oluştu
yüreğimde...
işte
o evreninin
güneşi oldun sen
aşkından oluşan her parça
çevrende nasıl dönüyor
bir bilebilsen...
Fikret Turhan-Yalova
2 aralık 2017
Kayıt Tarihi : 2.12.2017 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!