Aşk, Özlemek ve Ayrılık Dejavusu

Bugün yine düştün apansız
Her yanı senli duvarlarla çevrili aklıma
Zihnimin kapısına varmadan yine düştün anahtarsız
Yine geldin sadece sen olan adı AŞK kısma
Oturdun kırık bir sandalyesi olan soframa
Avuç içlerine alıp yüzünü
Dirseklerini koydun sana hasret masama
Sonra gülümsedin
Gözlerin aşk ile bakıyordu bana
Zamanı durdurmuştuk sanki
O an ölebilseydim keşke
Sofra da mantar
Sende papatya kokusu olan diyarda...

Bugün yine düştün apansız
Her yanı senli duvarlarla çevrili aklıma
Zihnimin kapısına varmadan yine düştün anahtarsız
Yine geldin sadece sen olan adı ÖZLEMEK kısma
Bir yaz günüydü bir kızıl surda
Ben bekleyecektim sen de gelecektin yine
Hasretlik bitecekti sonunda
Ben diz çökmüş bulacaktım kendimi
Sen yine saçlarınla utanacaktın
Kıvırcık olan utanmanın en masumunda
O an hasretimi gidebilseydim keşke
Tepe de güneş varken
Solumda akdeniz kaynıyorken
Sağımda kızıl kule ağlamışken
Ve Sen
Sen masumca severken...

Bugün yine düştün apansız
Her yanı senli duvarlarla çevrili aklıma
Zihnimin kapısına varmadan yine düştün anahtarsız
Yine geldin sadece sen olan adı AYRILIK kısma
Bu sefer ben çok uzaklarda
Sen üç kuruşluk insanların yanında...
Eyvallah...