1.
Kumsalda ılık bir meltem, akşamın çöktüğünde yazlıkta,
Gölge üstlendiğince üstelediğinde kumsala, sakin selamet, ‘abanan’ in cin top.
Mangal başına gitti herkes akşam üstü deniz sefasından paydosa –
Havlular seğirtti yürüyen bacaklara bel ile monte ön kol ayar
Yerlerinde asılı bir köprü, duş görevinden daha sonra …
Ama* sanki gördüm bunu otobüs durağında orman tarafındaki D1’lerden.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta