Olmadı gönülden bir tek sevenim
Dertler deryasının pınarı benim
Aşk oduyla yandı bahtsız bedenim
Azap çırasının yanar ı benim.
Sızlattı kalbimi bir bir acılar
İçimde yer etti melûn sancılar
Açmadı kapıyı mahsûd hancılar
Çile katarının tımar’ı benim.
Örtüldü üstüme kapkara perde
Felek reva gördü çekilmez derde
Kast etti canıma ıssız bir yerde
Kan akan irmağının kenarı benim.
Şaşırdım yolumu yönüm ne yanda
Küfrâna uğradı canım Canan da
Bir gün sorulacak yüce divanda
Haşir meydanının çınar’ı benim.
Tek suçum Kabil'e bir kardeş olmak
Sevda bilmeyene can yoldaş olmak
Kadermiş vuslata ermeden ölmek
Makber toprağının hamuru benim.
Ismet Bozkurt
Kayıt Tarihi : 22.1.2017 02:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/22/ask-oluyor-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!