Masumdu benim aşklarım.
Ben çocuktum bütün oyunlarda
Şimdi ise azılı bir haramiyim.
Ben almanakta günahkar.
Kendi dünyamda yasaklar yaşarım,
Ne sözlerim ne de dizelerim bellidir,
Bilirim…
Sözlerim şiirlere kafiye..
Yüreğim aşka davettir..
Seni sever,senle yaşarım..
Yetmezmi artık,
Uzat ellerini,
Sürgünlerimden kaçtım..
Bıraktım kabuslarımı geride,
Ben sana düşsüz geldim.
Hükmü yok;
Yalanların talanların aşkta yeri,
Maharet gitmek değil kalmaktı,
Ben sana aşkla geldim…
Bu yüzden sevgili;
Atma aşkımızı bataklara,
Benimle kal..
Çünkü;
En acıklı anıdır tarihin,
Aşk emekçilerinin ölümü…
Hüzünlü olur..
Düşler sokağında,hayat ölür..
Aşk ülkesinde martılar ölür..
O amansız imansız gözlerin ölür..
Aşk
Denizlerin en çılgın döneminde körfezse,
Hala fırtınalı dalgalıysa kıyılarım..
Karasularımda bir sandalsa aşk,
Dalgalara gelmez..
Savrulur..
Aşk ölür..
Avunmaz dizelerim,şiirlerim ölür
Ben ölürüm…
Kayıt Tarihi : 16.11.2009 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye Yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!