Bu insan yığını arasında sensiz tektim
Bir nefes aşk çektim, kalbini kalbime ektim
Bir olunca yürekler, korkup kaçtı sürekler
Bu iş size göre değil dedim, ey ürkekler.
Açık baht yüceltirken, taht düşürür yere
Âşık, aşkını haykırır göğüs gere, gere
Aldırmaz boş lafa, sorunu kaldırır rafa
Mutluluk içinde yüzerek çıkar Araf’ a.
Benim sevdiğim güzel, nadide bir çiçektir
Daldan dala konan arı, bal yapan böcektir
Serpiştirelim etrafa koyun ile kuzu
Yemek yerken, loş ışıkta kullanalım tuzu.
Karlı kışta seven yürek pencereden bakar
Aşk nurlu bir güneştir, çölden beter kalp yakar
Varlığına kurban, yokluğun ateştir kurban
Aşk olup yâr sana akayım, aşk sana kurban! ..
Kayıt Tarihi : 8.6.2010 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!