Aşk Ölüm Ve Musallataşı

Aşk Rabbimle başlar
Ve sonsuza kadar devam eder,
Seninle olan günlerimiz
Çabuk geçer gönülgülüm
Sen bir gelsen
Ah bir gelsen
Yürekler yandı arkandan
Agladı alem sensizliklerden
Yıkıldım artık umudu bekledim
İbrahimin baltasıyla
Musanın asasıyla
Nuhun gemisiyle geldim ardından
Yine yalnız çiçekler kurudu
Sensiz kalan güller soldu
Adanada hayat durdu
Gidişinle durdu yüregim
Artık yalnızlıga alışıyorum
Sensiz bu şehre adım atmıyorum
Yagmurlar yagar topraga
Buluşur toprak anayla
Senin gözyaşlarında boşalınca
İlmik ilmik nakış nakış
O zaman yıkılır dünya
Ve yalnızlıgım
Sana kırgınım
Bir dünyanın yıkılışı gibi
Kendimin sana bakışına acırım
Ve turnaları gönderdim ardına
Sana yoldaş olsun diye
Ve artık ölüyorum
Bir kelebek misali
Zaman dolmuş
Azraili kapının ardında
Bekler bulurum
Bulurumda sensizligin acısıyla
Birde sana karşı işlediğim günahın azabıyla
Aglarda dururum
Ve ölüm
Yaşamın sonu
Sana geldim yalnız başıma
Yanımda yok ne sevgili
Nede bir garib sevda
Yagmur gibi
Sicim sicim gözyaşı
Ama nafile fayda yok
Ne ölüme nede çaresizliğe
O kadar şiir yazmıştım sana
Şimdi beni yalnız bıraktın ya
Ve ayrılık
Bir nefes gibi
Ne acıydı senden ayrılmak
Artık kayboldun
Yanımda sen yoktun
Sırrımı söylerdim
Süleymanın kuşlarına
Uçurdular uzaklara
Seni bulamadılar ama
Rüzgarlar söylerdi
Ve ölüyorum
Sensiz gidiyorum rabbime
Eger gelmek istiyorsan yanıma
Bırak şeytanı bırak dünyayı
Gel güllerin,karanfillerin kokusuyla
Ben garib bir kulum,ben rabbimin kuluyum
Ben günah kokan dünyanın çocuğuyum
Akşamları,rüzgar eser yüreklerden
İşte ben o rüzgardayım
Sanada garib dünyayı bıraktım
Eger birgün yolun düşerse mezara
Gelirsen mezarımın yanına
Yazar mezar taşında
Ya bir yasin
Yada bir avuç fatiha
Okurmusun okurmusun ha
Yada unutur beddua edermisin
Mezarımın kurumş topragına
Ve bir çocuk gibi su döküp
Aglarmısın aglayacakmısın
Güneş yüzlüm, yalnız kalma
O zaman Rabbimi ara

*Eyyüp Kutluaşk Yetimoğlu *