Aşk Olsun Baba Şiiri - Emine Yavuz 2

Seni düşündüğüm her an
İçimi garip bir duygu sarar.
Tane tane düşer gözlerimden yaşlar
Bıkmadan, usanmadan
Büyük bir özlem duyarak
Sımsıkı kucaklayıp hatıraları,
Yeni baştan yaşarım çoğu zaman.
Hatırlıyorum da her akşam,
İş dönüşünü beklerdim pencerede.
Heyecanla koşardım kollarına
Hani sağ göz derdin bana
Kocaman bir buse kondururdun
Sağ göz kapağıma.
Kahkahalar atardım
Mutluluk başka olurdu
Senin şefkat dolu kollarında.
Eğilip yavaşça fısıldardın kulağıma
Acaba ne getirdim ben kızıma.’’
Heyecanlanır hiç düşünmeden
‘’Elma şekeri’’ derdim sana.
Ağzımı silerdim elbisemin kollarına.
Annem öfkelenirdi ikimize de
Bağırırdı tiz sesiyle
Önce sana sonra bana.
Yıllar geçti baba
Elma şekeri yemiyorum artık,
Annem kızmasın diye sana.
Gittin bir daha gelmedin
Anneme çok mu kırıldın baba?
Fakat o da seni çok özledi.
Gözlerinde hasret bulutları var şimdi
Geceleri uykularında sayıklıyor ismini.
Dönüp gelsen geri
İnan ki af eder seni.
Bir damlada olsa
Sevgi kırıntısı kaldıysa yüreğinde
Hiç olmazsa uyurken
Uğra benim de düşlerime.
Sana sesleniyorum baba
Duyuyor musun beni?
Sen gittiğinden beri
Bir sis bulutu sardı sanki çevremi.
İşte o günden beri
Öpücük kondurduğun gözüm görmez,
Fısıldadığın kulağım duymaz oldu.
Oysa, ne çok sevdim ben seni
Alev topuna döndü artık bu sevgi.
Her geçen gün daha fazla,
Daha fazla yakar oldu yüreğimi.
Farkında mısın bilmem ama
Yarım bıraktın sen beni.
Aşk olsun baba
Aşk olsun sana.