Aşk Olsun Şiiri - Arife Bolat

AŞK OLSUN
Gönlümün dilberi,
Sana sevdalı bu yürek,
Sana deli.
Gözlerini gördüğümden beri
Aklımdan çıkmadın ne gündüz ne geceleri.
Hani gözlerin var ya bakamazdım,
Hani ellerin vardı ya tutamazdım,
Ürkek bir ceylan gibi kaçışın vardı;
Ardından benim amansız kovalayışım,
Tutamazdım, tutamadım.
Her yoluna çıkışımda,
Gökteki bir yıldız gibi kayışın vardı.
Hani o güzel ipek saçlarını salardın ya;
Bir güneşe benzerdin,
Hala da öylesin.
Ben seni delice sevdim;
Ferhat’la aynı dağları deldik,
Mecnunla aynı çölde yandık.
Tek suçum o güzelim gözlerine,
Bülbül misali sesine yanışım,
Senle ama sensiz dans edişim vardı.
Gözlerini gözlerime zincirlemiştim.
Tutmuştum o zarif ellerinden,
Bakmıştım ya melek misali güzel yüzüne
Ayrılmak ölüm misali meleğim.
Yapma sakın sakın ağlama;
Düşmesin nur tanesi gözyaşın,
Üzülmesin canım cancağazım;
Bu can senden ayrı kalmasın,
Bu göz senden başkasına bakmasın,
Bu gönül senin aşkın ile yansın kavrulsun.
Sevgimizin rengi,
Söylediğimiz söz,
Baktığımız güneş,
Aldığımız nefes,
Sen ve ben,
Hepsi ama hepsi
AŞK OLSUN…
ARİFE BOLAT