Aşk Olsun! Şiiri - Güner Demirci

İlkbahar oldun yeşerdin kalbimde
Gün geldi içimde gülücükler saçtın
Gün geldi hüzünlenip ağlattın beni
Bıçak oldun yüreğime saplandın
Gözlerine gözlerimi açmak istedim...

Seni düşlerimde sevdayla büyüttüm
Her kalp atışımda hissettim varlığını
Endamını sevdim; ela gözlerine, saçlarına
En çok vedasız gidişlerinde vuruldum
Konuşmadan gözlerine anlatmak istedim...

Özlemin deminde boğuluyor çığlıklarım
Rüzgara ıslık çaldım, kimse oralı olmadı
Kara bulutlar, deniz, fırtına; umursamadı
Bu acı, bu sancı nedendir bilmedim ki
Kor olup önünde yanmak istedim...

Gecelerde her defa yüreğim üşüdü
Gözlerim doldu boğazım düğümlendi
Sonbaharda, yere düşen bir yaprak gibi
Bir şiir oldun içimde, öyle ezberimdesin ki
Sarıldım hayaline, bulutlara yazmak istedim...

Dinlerken, yüreğimin ısınmasını gördüm
Karşılıksız ve çıkarsız bir sevgiyle sevdim
İçinde kaybolduğum küçük dünyamda
Seni uzay boşluğu genişliğinde sevdim
Güneş gibi kalbine doğmak istedim...

Hep yanımdaydın, sen beni göremedin
Sana, seni sevdiğimi söyleyemedim
Sessiz çığlıklarım yüreğine dökülecekti
Konuşabilseydim, kim bilir gitmeyecektin
Gözlerinin içine bakarak, aşk olsun istedim...

Güner Demirci /26.11.2023