İnsan neden kirlendikçe arınır…
Abarttıkça sadeleşir….beynimizin sis bulutu….
İçinde kirli bir nefret büyür yerleşip kemikleşir….
Bedenlerimizi tırmalarken kurtarmaya çalışıyoruz ruhumuzu
Aşk ölme isteğidir…
Ruhumuzu kaynaştırıp bedenin ağırlığından geçirmek…
Öbür dünya fantezisinin beynimize oynadığı avutucu hayal…..
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




çok güzel kaleme almışsınız tebrikler
tebrikler şaire
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta