Aşk Olduk İstanbul'da Şiiri - Evren Özcan

Aşk olduk İstanbul'da.
En sevdiğin çiçek dolandı boynuna,
Elini tuttuğum Emirgan yolunda.
Tüm Boğaz'ı adımlayarak geçtik,
Aşk en uzun yolları en kısa kılar,
Aşk olduk İstanbul'da.

Gözlerin büyüyor her geçen gün,
Tevfik Fikret'in evinden Boğaz'a bakarmış gibi.
Göksu'dan sarıldım Marmara'ya,
Beline dolanırmış gibi.
Aşk olduk İstanbul'da.

Aşk olduk İstanbul'da.
Şarkımız kulaklarıma fısıldıyor seni,
Kokunun binbir çeşidi,
Dudaklarım seni öpermiş gibi.
Bir köprü kuruluyor aramıza,sen ayrı şehirdeyken,
Dudaklarımız masum kalmıyor, sırılsıklam sevişir gibi.
Aşk olduk İstanbul'da, aşk.

İstanbul, hayatın ta kendisi...
Doğum da var ölüm de var biriktirdiklerimde,
Yalnızlığın en sancılısını,aşkın en tutkulusunu.
Kız Kulesi'nden bahsetmeye gerekli mi,
Altın Boynuz'dan,Sultan Ahmet'ten.
Tarihin kırılan zincirleri gibi,
Duaların en kutsalı gibi,
Manzaraların en güzeli gibi,
Aşk olduk İstanbul'da.

Sabah 6'da uyanan bir çocuğum,
Okuldan uzak, ekmek derdinde,
Kimi su,kimi mendil satar,kimi gazete dağıtır dururum.
Martılara vapurların ihtiyarlığından simit atarım,
Onların çığlıklarıyla ayakta kalırım,
Birkaç amcadır dostlarım,yalnızlığıma ışık tutarım,
Sen bu şehri sevince yağmur yağar,ıslanırım.
Aşk olduk İstanbul'da, farkındayım.

Başka iki göz, İstanbul'un iki yakası...
İki saatlik ayrılıklara alıştık, otogarlarda.
Ayrılık dediğin nedir ki,
Sevgilinin hayaliyle sevişmekten başka.
Adının anlamını çok aradım,lugatlarda,
Bulamadım.
Anlamı sendin gözlerimin,
Nefes alışımın,
Kanayan yaralarımın,
Bayramların en çocuğunu kutlayışımın.
Aşk olduk İstanbul'da.

Belki mavi değildi gözlerin,
Sarı değildi saçların,
Esmer değildi tenin yahut,
Ben hep seni sevdim içimde kocaman bir umut.
İstanbul'u sen yapıp uyudum akşamları, ayrı bir sokakta,
Sırf kol gezebilmek için damarlarında.
Aşk oldu İstanbul, Aşk olduk İstanbul'da.

Kalbini Topkapı Sarayı'nda saklarlarmış,
Gözlerin Çamlıca'ymış,
Dudakların, Galata Kulesi'ymiş,
Tenin Kilyos'tan Şile'ye uzanırmış.
Umurumda mı sanki!
İstanbul'u sen yaptım ama senden başka bir sen aramadım.
Hep senin adında çıkardı telefon numaralarım,
Bir de gözlerin çıkardı, Beyoğlu'nda,Cihangir'de,
Tramvay kokan İstiklal Caddesi'nde seni arardım.
Aşk olduk İstanbul'da, ateşler içinde yanarım.

Otobüsler, hepsi seni benden ayırmaya çalışır,
Her pazar günü, gözlerim dolar, yüreğim sıkışır.
Gitmene değildir burukluğum,
Seni çocukça seven çocukluğum.
Moda Sahil'inde koşuşturmaca,
Ortaköy'de saklambaç,
Fenerbahçe Parkı...
Bir çocukluk ettim,
Çocuk olmak istedim,
Çünkü 23 Nisan Treni geçerken gözlerim doldu benim,
Seni sevdim,çocukça.
Aşk olduk İstanbul'da.

Sabahları güneşin doğuşunu bebekliğine benzettim,
Sen büyüdükçe büyüdün,hayat verdin.
Sana bakmaktan karardı, gözkapaklarımın üstleri,
Gözkapaklarımı sevdin,Salacak'ta,
Fethi Paşa Korusu, kaşlarımdı senin için.
Mihribad'da bir piknik hayali,
Anadolu Feneri'nde yıldızlara dokunmaktım senin için.
Biz Aşk olduk İstanbul'da.
Sen İstanbul'dun,
Ben İstanbul'dum,
İstanbul biz oldu.
Oysa ben yalnız seni, sen de yalnız beni sevdin.
Aşk olduk İstanbul'da,
İstanbul olduk aşkta.