Aşk Öldü mü Yoksa? Şiiri - Muhittin Alaca

Bahar gelmiş ise bu hüzün nerden?
Gül, susuz, topraksız, soldu mu yoksa?
Bir gitti, pir gitti, dönülmez yerden,
Yar, sözsüz, selamsız, geldi mi yoksa?

Güftesi kesildi, gümrah nehirin,
Çehresi asıldı, şakrak şehirin,
Tadı yok, tel-sazın, lirik şiirin;
Ruh, şevksiz, ilhamsız kaldı mı yoksa?

Hani yakan gözler, o şirin sözler?
Nerde işve-nazlar, uyutan dizler?
Maziye gömüldü, kayboldu izler;
Kalp, şartsız, sorgusuz, sildi mi yoksa?

Yıllar yılı tekrar ettim çağrımı,
Dindirmedi hiç bir ilaç ağrımı,
Atsız ve pusatsız açtım bağrımı;
Ok, arsız, engelsiz, deldi mi yoksa?

Kimseler bilmedi, ah-u zarımı,
İçimde biriken, volkan, harımı,
Ömür geçti artık, akıl kârı mı?
Şans, yersiz, vakitsiz, güldü mü yoksa?

Hayat keyif verdi, ben mi doymadım?
Çile sarmaladı, gönül koymadım,
Selası okundu, ben mi duymadım?
Aşk, sessiz, sedasız öldü mü yoksa?

31.03.2018