Aşk Öldü! Şiiri - Özlem Saba

mülteci bir,
çocuk sanrısı.

vatanından,
topla,
tüfekle kovulmuş.

artık vatansız
ve sevgisiz.

boyna kendine acıyan,
kendine yazgılı.

tüm inançlarının
kesik şah damarı.

bir anne var düşünde,
hiç görmediği.

düşün adı aşk.
var olmayana tutkun.
cılız bir kız çocuğu
aşkı ne yapsın.

derler ki;
"hiç kimse
sevgiye
dirilmeyecek kadar
ölmemiştir."

sen gittin
sevgisizlikten
aşk da öldü anne...