Aşk Öldü! Şiiri - Halil Gürbüz

Bir kış daha geldi,
Aydınlık bir yazın ardından,
Kara bir kış; beklenen...
Yine yaşanacak; yaşanması gereken...

Kısa bir yaz sonrası,uzun ve kara bir kış.
Tatlı bir aşkın ardından... tatsızlığa alış.
Gündüze yazıl, yalnız geceye karış;
Sıcak bir sarış özleyeceksin yaşadığın zaman;
Yaşadığımız...

Üzülmeyeceksin değil mi; her aklına geldiğinde anılar?
Üzülme; hayatımızın en güzel anlarıydı belki de...
Böyle acı yaşadığımız sürece hatırlanacaklar.
Her biri bir bıçak darbesi,yüreklerde kalacak izi,
Bizlerle beraber yaşayacaklar....

Anılar... Anılar;
Bir zamanlar sonunu bilmeden yaşadığımız
Her günün içindeki,
Bu günlerde ağlanılan güzel dakikalar...

Acılar... Acılar, belki de;
Bir zamanlar yaşayamadığımız sevginin intikamı
Şimdilerde özlemiyle dolu dakikalar...

Gönlüme,gönlüne,gönüllere söylüyorum,dinle!
Nedir çektiği aşkın ellerimizde?
Gururum,Gururunda; suç bizim içimizde...
Cinayet bu..! Kan yok ama
Öldük ikimizde!

Sevgime,sevgine, sevgilere söylüyorum;
Sana, Bana...
'Aşk yalan' diyenlere!
Gururum,Gururunda, suç bizim hepimizde;
Aşk öldü!
Sevgiyi ölmeden gömdük içimize...