Aşk Öksüzü Şiiri - Sevda Yanar

Yağlı kurşun misaliydi bakışın,
Çakılıp kalmıştı,mıh gibi sineme,
Kaderimdin,alın yazımdın,bahtım...
Yabancılaşmıştım sayende,kendi gölgeme,

Çırpındım,nafile kurtulamadım büyünden,
Dolaşıyordun sanki damarlarımda,
Bilmiyorum; tutsağın,yoksa esirin miydim?
Soluk alamıyordum bile rüyalarımda,

Ben bende değildim,kapılalı aşkına,
Bürünmüştün eli ayağı bağlı bir mecnuna,
Hasret kalırsam kokuna,ölürdüm!
Göndersen,kuru selamın da yeterdi bana,

Uzatsan da ellerini, tutamıyordum ki,
Çırpınıyordum, sensiz ve bir boşlukta,
Nakış nakış işlemiştim çizgilerini,
Muhteşem renklerle ve devasa boyutta,

kutsuyorum seninle ilgili anılarımı,
Zerresini es geçemem,kıyamam...
Yaşanmamış olsa da, platonikse de,
Hiç yaşamadıklarımın arasına koyamam.

Kaç mevsim geçti, sen gideli buradan,
Nafile, unutamadım güzel yüzünü,
Saklayacağım hayalini ömrüm oldukça,
Kim güldürebilirdi ki, aşk öksüzünü,