Efsunlu gözlerin çıkmaz ki akıldan
Bu gönül sendedir gitmez ki kapından
Sevdan kül etti yaktı beni canımdan
Ben seninle yanmazsam aşk neye yarar
Yazgım yazılı kader midir söylesin
Sana olan sevda mı eller ne bilmesin
Benim gözümden kimse seni görmesin
Bakmazsam gözlerine aşk neye yarar
Kederli bu günlerim sensiz geçmiyor
Mum gibi eridim kimseler bilmiyor
Maşuğun aşığı gönlüne gelmiyor
Beklenen sen değilsen aşk neye yarar
Lütufdur gülmen reva oldum yoluna
Tek bir dileğim var geleyim yanına
Yıldız düşmüş saçına kalem kaşına
Zülüf benim olmazsa aşk neye yarar
Mahrur yüzüne doyamazsa gözlerim
Yüreğim dayanmaz tutmaz ki dizlerim
Yazılan mısralara seni gizledim
Adını söylemezsem aşk neye yarar
Zemheri vurmuş şu virane gönlüme
Çarem de sensin çaresiz bu derdime
Kokuna mest oldum getirir kendime
Sen kokmayan bedende aşk neye yarar
Esen her rüzgar seni getirsin bana
Ben ki bir gülüşünle gelirim cana
Menzilimde sen var düşmüşüm bir yola
Vuslatımda sen yoksan aşk neye yarar
Özledim desem gelir misin yanıma
Yüzüne hasretim dermansın canıma
Kervanı olmayan kimsesiz bu hanıma
Yolcusu sen değilsen aşk neye yarar
Riyayet edip açtım eli mevlama
Cömert bilip de amin dedim duama
Merhemim yok ki şifa olsun yarama
Tabibim sen değilsen aşk neye yarar
Kayıt Tarihi : 22.8.2024 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, sevdiğine kavuşamayan bir aşığın, derin özlemini ve kalbindeki büyük sevgiyi dile getirir. Aşık, sevgilinin yokluğunda hayatın anlamını yitirdiğini hisseder ve her mısrada ona kavuşma arzusunu vurgular. Sevdiğinin gözleri, gülüşü ve kokusu, onun dünyasının merkezindedir. Kavuşamamak ise aşkı eksik ve anlamsız kılar. Aşık, dualarında sevgilisine ulaşmayı dilerken bu büyük sevdayı yüreğinde taşır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!