Ne güzel başlarsın söze
kırmadan incitmeden nazikçe
kendini suçlar insan...o derece
sonrada ezik hislerle boğuşursun
komplekslere sokar konuşmaları
inatlaşmalar ve şaşkınlık dolu
senin için yazıyordur söylemez
ancak kalem kağıt elinde gezer
ikide bir unutur gider
gözüne çarpar okursun
okul yılların da sıralar da
kitapların üstünde defterlerin için de
soran gözlerle bakar gözlerine
kime aşık olduğunu unutursun
seçmelisin içinden en matrak olanımı
yoksa duygusalımı sana enyakın
yoksa seni ençok koruyanımı
çok meşgul edecektir lakin bu fikir
gecen gündüzün artık bir
seçtiğin aşk olacaktır
yada sana öyle yakın
kavgalar da son bulur bilirim
yaşamın toz pembe renktir artık
kötü yok kötülük yok
sen varsın ömrüm boyunca
taki nezaman gerçekler kapıyı çalınca
oseni kandırmaya başlayınca
inci taneleri dediği göz yaşlarına
salya sümük adını taktığında
anlarsın aşkın bittiğini
nedeni bellidir cevapsız çağrıların
duymamıştır görmemiştir
zamansızlıklardan bahsediyorsa birde
aşk çok tan bitmiştir bile
ozaman hiç başlamayalım
sen bana yine siz de
ben de sana siz
hiç senli benli olmayalım biz
aşk yüzgöz olmak
aşk yüzüstü bırakılmak
aşk sömürülmek
aşk çok iyigiden ilişkiyi
sonlandırmak
arkadaşım ol yeter
böylesi daha güzel :)))
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 21:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşk yüzüstü bırakılmak
aşk sömürülmek
aşk çok iyi giden ilişkiyi
sonlandırmak
arkadaşım ol yeter
böylesi daha güzel :)))
Evett... Bence de... Bazı şeylerin yokluğu varlığından iyidir, böyle olacaksa....
Kutladım sevgimle...
Bir yüreğin durması gibi durduk,
Bir fırtına öncesi gibi,
Bir deniz kabarması gibi suskunduk...
Gayrı nazır olamam yeniden başlamaya,
Tam yerinde, vaktindeydi bu bitiş,
Solmuş bir gülden beklenir mi diriliş,
Nasıl kötüydü unuttun mu o gidiş....
Yüreğinize emeğinize sağlık. Duyarız, hissederiz acıyı, hüznü, kederi iliklerimize değin. Lakin duyulanı, hissedileni tarife yetmez kabına sığmayan kelimeler, sözcükler. Duyumsarız..
Sonra gayri ihtiyari dişlerimiz kenetlenir hüznümüzün kederimizin üstüne. Ya esrik bir rüzgar alır saçlarımızı bir akşamüstü yahut gece sarar dört yanımızı vefalı bir yar gibi. Bildiğimiz bilmediğimiz şehirlerin otobüs terminallerinde...
Bazen de hüznün kendisi olup dalıyor yaşamımıza
Bizler yaratıyoruz aşkı sevmek için,sonra peşinden koşuyoruz sevilmek için.Koşarken ve koştururken aşkın peşinden,kim bilir ne öyküler çıkıyor ortaya.O öyküler bazen şiir oluyor. Bizler o şiirlerin her birinde kendimizi buluyoruz .Okudukça aşkımızı tekrar, tekrar yaşarız onlarda.
Güzel şiir için kutlarım sayın TÜRKAN SEZGİN
TÜM YORUMLAR (4)