Aşk Nereye Sığar ki Şiirde Kalıp Olsun?

-Eskiden dibine kadar bakardım baksa
-Sitemlerin dikenler olur batardı oysa
-Gece yakılan türküyü birisi duysa

Davetkâr değil gözlerin eskisi kadar
Kırmıyor artık sözlerin vermiyor keder
Hem beni hem de kendini eyledin heder
Yaşam denilen bu oyun sürüyor canım.

-Teneşir paklar dediler bunu yakında
-Herkese düşman idim yüreğim kinde
-Senden başka kimsecik yok idi bende

Hatırla nasıl azmıştım ben de kırkımda
Yanımda yoksan olurdum hep bunalımda
Ne sen ne de senden eser kaldı aklımda
Yaşam ağını habire örüyor canım.

-Aşk denilen tatlı acı eğer ki buysa
-Yeridir cümle âşıklar nefsine uysa
-Geceyi yakan türküyü birisi duysa

Bu da gelir geçer hele duralım dedim
Rüyayı şer değil hayra yoralım dedim
Başına bu hal gelene soralım dedim
Gördüm herkeste taptaze duruyor canım.

Doğru değil diyor isen yalansa bunlar
Yatsı çoktan geçti neden yanıyor mumlar?
Kül ateşin kalıntısı yananlar anlar
Hala yandığımı Allah görüyor canım.

Birisi, sana hasret ölüyor yeryüzünün bir köşesinde
Yatağının tahtaları kırık, şarabı kalmamış şişesinde.