Bir papatya sabahında rastladım sana
Kaybolduğumu sandım iyot kokan mavi gözlerinde
Ay pusuya çekilmiş en pembe haliyle bulutların arasına öylece
Martılarda havalanmış cennete giden son vapurun çığlıklarıyla
Uslanmasını bilmeyenler gibi gider oldum her mekandan sessizce
Bu kent beni de yıktı seni de
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta