Bir papatya sabahında rastladım sana
Kaybolduğumu sandım iyot kokan mavi gözlerinde
Ay pusuya çekilmiş en pembe haliyle bulutların arasına öylece
Martılarda havalanmış cennete giden son vapurun çığlıklarıyla
Uslanmasını bilmeyenler gibi gider oldum her mekandan sessizce
Bu kent beni de yıktı seni de
Bu kent beni de yaktı geçti asice seni de
Aşk nedir biliyor musun?
Aşk…
Yediveren gecelerinde hapisliyim şimdi
Gözlerinin yüreğimdeki işgali basar içime
Güneşle birlikte batar her gün bittiğinde bende
Dört bir yanım senden örülü duvar
Sıkıştım kaldım duvarların arasında çaresizce
Kayıt Tarihi : 29.9.2005 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!