Hiç mi geceyle konuşmadı yüreğin
Hiç mi yıldızları söndürmedi gözlerin
Ya da maviliği çalabildinmi gökyüzünden
Sevgiyi yudum yudum içebildin mi
Sevdiğinin ellerinden
Hiç şiirler dinledin mi aşkın dilinden
Köşe başlarında ellerinde güllerle bekleyip
Bir vapurda martıların türküsün de
Ya da yarı çıplak bir ağacın gövdesin de
İsimleri tarihe gömerken
Dili olsada konuşsa ah o ağaçlar
Dallarını nice sevdaların koynuna eğerken
Sanki adımların kanatlanıp uçacak gibi olur
Sırılsıklam el ele yan yana bir yolda
Ne yağmuru bilirsin ne de bastığın çamuru
Ne yerdesin ne gökte
Bu bir rüyamı gerçekmi diye düşünürken
Ne gözlerin seni avutur
Ne de ellerin kavuşturur
Dalıp gidersin resimlerine hasretler içinde
Ulaşamadığın her yer sana gurbet olur
Yalnızlığınla onu ararken
Kaç geceyi uykusuz geçirirsin yatağına düşman
Gözlerin kıpkırmızı halin perişan
Ne sabahlar erken gelir ne geceler geç gider
Ama olsun dersin her şeye değer
Hele ki ucunda seni bekleyen biri varken
Aşk nedir bilir misin sen?
Anlamazsın işte beni
Benim gibi bu derde düşmeden...
Kayıt Tarihi : 31.8.2019 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!