Aşk Ne Yapabilir ki İnsana?

Aşk ne yapabilir ki insana,
Bir gülüş yeter, darmadağın olmaya
Kalbin sesi büyür fısıltıdan fırtınaya,
Bir çift gözle başlar, sonsuzluğa uzanmaya.

Aşk, bir çocuğun ilk kelimesi gibi,
Masum, saf ama yıkar bildiğini.
Susar insan bazen en gürültülü anda,
Çünkü bir ten kokusu gelir ansızın rüyaya.

Aşk ne yapabilir ki insana,
Koca dağları küçültür avuç içine.
Unutturur yolları, evleri, kendini,
Bir adı yeter aşmak için her gün bendini.

Geceleri uyutmaz, sabahları erken eder,
Bir tebessümle iyileştirir yılların sillesini.
Ve bazen bir vedayla,
Yıkar içindeki en sağlam şehrin kalesini.

Aşk ne yapabilir ki insana,
Her şeyi yapabilir bana,
Her şeyi…
Ve hiçbir şeyi aynı anda.