Aşk Ne kadar güçlüsün

Ey aşk
Ne kadarda güçlüsün
Öyle güçlüsün ki
İnsanı hayvan
Hayvanı insan
Yapabiliyorsun

Öyle güçlüsün ki
Akıllıları salak
Salakları akıllı yapabiliyorsun
Görenleri kör ederken
Körleri gördürebiliyorsun
Deveyi pire
Pireyi deve
Dünyayı ceviz kabuğu içine
Sıkıştırabiliyorsun
Öyle güçlüsün ki
Seninle yalanlar gerçek
Gerçekler yalan oluyor
Demir dağlar eriyor seninle
Gülenler ağlıyor
Ağlayanlar gülüyor
Zayıflar güçlü
Güçlüler zayıf oluyor sayende
Duymayanları duyuruyor
Doymayanları doyuruyorsun
Ateş değilsin ama
Ateşten beter yakıyorsun
Su değilsin ama
Su gibi akıyorsun
Bazen insanı boğuyorsun
Hava değilsin ama
Lazım oluyorsun
Ölüm hayat
Hayat ölüm oluyor seninle
Hayaller gerçeğe
Gerçekler hayale dönüşüyor sayende
Öyle güçlüsün ki
Yön veriyorsun dünyaya
Bir gülüşünle
Ölüm dudaklarından çıkan
İki kelime
Hayat ellerinde tutuğun
En güzel hediye
Seninle zaman duruyor
Ya da geçiyor seninle
Seni tadanlar yaşıyor
Tadamayanlar tatmak istiyor
Seni bulanlar mutlu
Bulamayanlar umutlu
Kaybedenler ise hüsrana uğruyor
Öyle güçlüsün ki
Zalimleri mazlum
Mazlumlar zalim yapıyorsun
Diz çökmeyenler
Diz çöküyorlar sayende
Hendekten atlıyorlar
Develer bile
İstediğini düşürüyorsun çöllere
Denizleri aşırıyorsun istediklerine
Küsleri barıştırıp
Barıştırdıklarını küstürebiliyorsun
Ey aşk söyle
Bu gücü sen nerden alıyorsun
Bilemiyorum
Keşke bilebilseydim, diyorum