İncinenlerin muhabbetinde hüzün
Eğri duruşla doğru konuşmak, ne kadar zor!
Somurtacak biliyorum, gün görene dek yüzün
Sanki Allah senden alıp benimkine kor..,
Zor, zor geçecek gibi seneler
Dünden bu güne ne kadar özgürdük
Önce çocukluğu yitirdik, sonra orta yaş kırsalında
Düşmedik mi, düş kırıklarındaki çukurlara.,
Düşünmedik mi, çıkış yollarını kara, kara.,
Kaç kez gidip geldik, nefes kesen sonlara.,
Açıktı kapımız, demedik; Şimdi git! ..
İşim var, daha sonra ara..!
Güneş bir başka parlaktı bence
Annemizden yeni doğduğumuzda
Bu güne eşleşmez masum, daha özgürdük
Göğüslerinden dünyayı emerken, asılmış bir omuzda
Yürek ustalarının ellerinde, dilimizi yakan köz gördük
Akşam sabahı, gündüz geceyi yumurtluyordu dönence
Erbabından dinledik, taşı hamurlaştıran söz gördük
Yemin ettik adam olmaya., Bak, gör ne olduk!
Aşk Namustur! Zevk sefa eğlence değil.,
Yangında ilk kurtarılacak VATAN!
Kutsal diyarımdır.,
Öncelikli önce..,
...
01.04.2007
Mehmet Sani ÖzelKayıt Tarihi : 1.4.2007 17:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alınıp satılmayan., Pahası olmayan değer., Aşktır., Namustur., Vatansız olmaz! Onun için, önce VATAN! ..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!