Aşk nağmeleri Şiiri - Mustafa Sami

Tatlı dilli engereğim, aşk zehirlerini öyle saç ki, seni daha çok arzulayayım ve o süt şekeri dilinin ettiğini gözlerinden bileyim. Yeter ki çekme üzerimden onları, varsın büyülesinler beni.

Gönül telime dokunan parmakların aşk nağmeleriyle coştursun bizi. Müziğin ritmiyle kendimizden geçelim. Dudaklarımızdan dökülen buseler demimiz, yüzeye çıkmamış arzular coşkumuz olsun.

Yalnızlığımızın arzuları kanat çırparken zaman akıp gitmesin, hayat dursun. Güzelliğini dile getirsin isterim etrafında pervane kesilen sözlerim. Her bahar gönlüne ateş olup düşsün de öyle geçsin ki kendinden; şaşırsın, çıksın yolundan akıl melekelerim.

Söyle bana ey sevgili, ey benim hayat suyum; hangi mevsim gönül evim tutuşsa seni bilir seni söylerim.

Durgun akan nehrim, altından atları olan bir kam rüyası benim sırrım: Seviyorum diyorum, sus diyorsun. Kalbim yoruldu artık, biliyorsun. Yaşam ışığım olduğundan beri, gönlüm sende diyorum, susuyorsun.