Çok önceden alınmış bilet elimde,
Ürkek adımlarım,
İçerdeyim.
Vitrinler var içerde
İçlerinde dondurulmuş kalpler
Hala kan kırmızı, atmayan.
Tablolar var,
Burada ressam yalnızlıktan bahsediyor.
Dar uzun labirentler,
Yerde tozu belirgin kırmızı halılar, davetkar.
Karanlık her yerinde aynı,
Işık aynı, loş.
Bedenler var,
İçleri doldurulmuş,
Önlerinde zincirler.
Dokunmak yasak!
Sessizlik var içerde,
İçlerinde sessiz çığlıklar.
Eski kıyafetlerin olduğu bölümde,
İlk gün giydiğim kazak, senin kırmızı elbisen
Göze çarpıyor.
Sol tarafta ortaçağdan kalma,
Dilektaşları, nazar boncukları.
Az ilerliyorum,
Yarım bardak, tek şekerli çay,
Kurumuş, susamlı bir simit,
Kutusunda çıkartılmamış birkaç barbi bebek,
Daha önce sarılınıp uyunmuş,
Şimdi kokuşmuş iki üç yastık.
Sen,
Yoksun.
Evren Özcan
14.11.13 Prş 22:40
Evren ÖzcanKayıt Tarihi : 14.11.2013 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!