Aşk Musalla T Olacak Başımıza

Ben her zaman gelişigüzel sevdim aşkı
Oysa hiçbir zaman gidişi güzel olmadı

[...]

Ayrılığın da kuru ayazlar gibi keskin olduğu
Bu kış akşamı
'Kal' taneleri erirken dilimde
Birazdan şehri beyaza bürüyecek şeyin kar olmadığını
Aslında tanrının kefen giydireceğini bu kente
Bile bile gidecek olan / sen
Yine o sevdiğim kadınsan
Yani seni tanıyamamışsam
Bu defa alnından vuracağım sana yazdığım şiirleri
Ve imge imge kan tüküreceğim satırlara...

Anıları alelacele bavullara tıkıştırıp
Yan yastığa başının oluşturduğu çukuru
Uyumayı bana haram kılsın diye miras bırakacak / sen
Yine o sevdiğim kadınsan
Yani sahiden bir kâbus değilse bu yaşanan
Bil ki ezber bozacak artık yalnızlığımız
Saçlarını avuçlarıma düşürdüğün sabahlar
Ürkek dudaklarını dudaklarıma gizlediğin
Bağrıma iki büklüm sokulduğun akşamlar, olmayacak

İçimizdeki bu acıyla
Kuyruğuna teneke bağlanmış kedi gibi
Bir sahte aşktan ötekine koşacağız
Nereye koştuğumuzu bilmeden...
Kırılmaya yüz tutacak belki kadehler
İçkiler sığınacak mezelere
Şiirler şarkılara...
Bu ayrılığı mezar taşı gibi dikeceğiz kalbimize
Aşk musalla(t) olacak başımıza...

Haydi git artık, durma!
Karşımda bu çisil çisil ağlayan / sen
Ulan sen yine o sevdiğim kadınsan
Kimin bu vedalaşmak isteyen pişmanlık
O buza kesmiş eller, bu kan çanağı gözler kimin?
Daha şimdiden
İçimizde bu sarmaşık gibi büyüyen yalnızlık...
Benim değil senin eserin...
Haydi olan olsun artık, ölen ölsün
Mademki geçmişim olmak istiyorsun
Biten bitsin

En fazla yağmur olup yağarsın gözlerimde
Pişmanlık olup umudumu kurşuna dizersin
ve sende farklı hissetmeyeceksin inan

Al şu yüreğimi katlayıp koy cebine
Beni hatırlayınca çıkarıp gözyaşını silersin...

Not: Bu şiirde anlatılan tüm kişi, kurum ve acılar tamamen onsuzluk ürünüdür.