Aşk Müptelası Şiiri - Abdülvahit Baydar

Köşede tekin olmayan bir kadın
Etrafa bakınıyor
Yanına uçuyorum
Sen de biraz aşk var mı diye soruyorum
Beni inceliyor
Polis misin sen diyor
Değilim diyorum
Hepimiz suçluyuz
Hepimiz masumuz
Başını çeviriyor
Başka bir tiryaki arıyor

Yolda yürüyorum
Yol da yürüyor
Yol beni götürüyor
Bir dükkanın önüne
Soruyorum tekelci kadına
Bir şişe aşk alacağım
Tersliyor beni bakışları
Aşk satamam diyor saat 10'dan sonra
Ama şimdi ihtiyacım var benim aşka
Diye haykıramıyorum
Neden saat 10'u geçer ki diye düşünüyorum
Yoruldum heralde
Yoruldum
Yoruldum aşkı aramaktan

İleride bir kadın, aşk tüttürüyor
Koşuyorum yanına
Bir dal aşkınız var mı diye soruyorum
Elindekini gösteriyor
Bu son kalan diyor
Ama nâzik bir kadın
Yarım dal aşkı bana veriyor
Otuyorum hemen bir banka
Ucu kırmızı rujlu aşkı çekiyorum içime
Birisi geliyor dibime
Burada içemezsin diyor
Atıyorum aşkı yere
Neden buradayım ki diye düşünüyorum

Ama artık düşünemiyorum
Kızgınım- kırgınım
Bu aşk neymiş, nasıl bir şeymiş
Bir nefes gibi burnunun içine çekemezsin
Bir günah gibi kanına zerk edemezsin
Bir söylenmemiş söz gibi yutamazsın
İzin vermezler
İzin vermezler aşka ulaşmana
Sen susarsın ancak
Sen susarsın
Susarsın aşka