Dün gece ben veranda da oturdum sabaha kadar,
Hüzünlü bir karanlıkta dinledim hep şarkımızı.
Âşık olduğum tek kadın yokluğunda ıstırap var,
Yaşadım yine her lahza o kaybetme korkumuzu…
Artık hayra yoralım mı? Şu zaman denen revanı,
Bir visal susturur mu? İçimdeki feveranı,
Mutlulukla dönecek mi? Aşkımızın deveranı,
Engeller çomak sokarak durdurur mu çarkımızı?
Sorguladım aşkımızı hüznün vurduğu perçinde,
Sonumuz ne olacaktı cevap aradım niçinde,
Müşterek hayalimizdi küçük bir bahçe içinde,
Uzaklara kuracaktık evimizi, barkımızı…
Vuslat mı? Hasret mi? Acep, ne düşecek payımıza,
Ömrümüzü ekleyelim haftamıza, ayımıza,
Aşkımızı feda etmek gelmesin kolayımıza,
Ayrılığın gözyaşları sulamasın arkımızı…
Mutluluğun tablosunu her bir zerreye çizelim,
Bütün engellere inat bu kördüğümü çözelim,
Bu şehrin sokaklarını haydi birlikte gezelim,
El ele, gönül gönüle dolaşalım parkımızı…
İkimizde biliyoruz bu sevda bir hayli çetin,
Köküne kibrit çakalım bizi ayıran gurbetin,
Zamanı geldi vuslatın miadı doldu hasretin,
Yaşatalım aşkımızı gösterelim farkımızı…
10.12.2014
BAFRA
Lahza: An
Revan: Akan, su gibi akıp giden
Visal: Sevgiliye kavuşma
Feveran: Fışkırma, kaynama.
Deveran: Dolaşım, dönme
Tüm Sesli Şiirlerimin Videosunu Aşağıdaki Linkten İzleyebilirsiniz
www.youtube.com/channel/UCMbVw-NzVRM38W5Rce9e4OQ
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 14:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!