Yaralı bir yürekti, taşıdığı.
içinde, kanlı savaşların koptuğu!
Yıkılışlar, yangınlar,
Acılar, yok oluşlar!
Yarası, açık kanıyordu...
Öylece duruyor,
Acılarına; bakıyordu...
Gönlüne, düşecek, mutluluk
Düşünmüyordu.
Ruhunun, hüzünü;
Gözlerin den
Akıyordu!
Kanayan yüreğinin,
Yarası, açıktı!
Bir gün; bir damla huzur,
Bir damla mutluluk,
Bir damla sevgi düştü yüreğine
Sessizce...
Yaralarını iyileştirecek sandı.
Oysa: daha büyük bir
Yara açılacaktı!
Yüreği: Aşk mikrobu kapmıştı!
Tüm bedenine yayıldı.
Tedavisi; imkansız bir hastalıktı.
Yavaş yavaş, acıyı büyüterek,
Bedenini, benliğini,
Yok ediyordu!
V.Kayra
Kayıt Tarihi : 27.9.2023 00:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!