Ah be güzelim...
Başın göğsümde,
okşarken saçlarını,
hani derdinya bana,
uyanacak mıyız?
Bitti işte rüyamız,
uyandık...
Birer elmas,
gözyaşların,
rüyanın sonunda,
süzülürken gözlerinden,
gördüm, duydum,
yalvarışlarını...
Haketmedin sevgili,
belliydi gözlerinden,
haketmedin...
Ama kırılası ellerim,
dinlemedi yüreğimi,
bıraktı ellerini...
Ve arkamı dönüp giderken,
gördüm hala beklediğini...
Hala gözlerimin önünde,
yıkık, bezgin, sönük,
perişan sevgili...
Keşke,
yalancı dünyanın,
yalancı rüyalarında,
kalabilseydik sürekli...
Hangisi gerçekti?
Aşk mı rüya mı?
Nasıl gördük peki?
Aynı anda ikimiz...
07/02/2006,15; 25
Bedri Kenan KaraalKayıt Tarihi : 4.12.2006 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!