Seni aklımın sınırlarında arıyorum.....gözleri bağlı bir kabulleniş uzakligin...hangi yangından kurtardigimi bilemediğim yüreğim sana sunuyor susuzlugumu...öfkeli zangoclarin elinde kafatasımın çanları...vakitli vakitsiz vuruyor sesleri ask sehrimin üzerine...aşkından akillanacagim nerdeyse cildirmaktan öte...bir başka bakıyorum çiçeklerin rengine...görüyorum artık dikenin işlevsel varsilligini güllerin üzerinde...uzaksin bana cennet kadar...sesleri bir başka duyuyorum artık isminin harflerinden teşekkül...unuttum artık gözlerin ne renkti..saçların islakken nasıl kokardi..hangi çiçeği takmistim göğsüne o kır gezimizde..sevişirken nasıl yukselirdi ruhumuz bulutlar üzerinde..çünkü erittim bütün şekilleri...hasretinle vurdum bütün maddesel varlıklara askımın cehennemden sıcak tavında...o tavki seni ben beni sen bizi ask yaptı tarihin yanılmaz huzurunda...
Fırat KuşcuKayıt Tarihi : 16.9.2014 13:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!