Aşk Mı Bilemedim...adını Sen Koydum...

Bilmedikleri için cesurdur derler çocuklar için... Bende bilmiyorum dönecekmisin, dönüşüne şahit edecekmisin beni. Bilmiyorum bekleyişinle tükettiğim sigaramın dumanıyla ismini kaç defa yazacağım. Yanlış limana mı demir atıyorum yada bu liman beni kabul edecekmi? Madem bilmeyendir cesur ben bunca bilinmeyen arasında neden korkuyorum? Seni görememekten,gelmeyeceğinden yada sensizlikle alınan her nefesten neden ürküyorum. Aşk mı bu? Böyle mi oluyor insan aşıkken. Geceyle arkadaş, gündüze davacı saatlere ayyaş mı oluyor insan yanında yokken sevdiği? Senden gelecek tek bir selamı yaşamaya eşdeğer tutmak gururu bir yana atıp sevgimi haykırmak seni kaybetmekten korkarken dünyayı karşına alabilecek kadar cesur olmak mı aşk dedikleri...
Birşey var seni beynime kazıyan. Her saniye adını zikrettiren kalbime.Günleri,saatleri hatta saniyeleri saydıran döneceğin güne.... Evet evet adını bilmiyorum ama derinlerde hem acı veren hem mutlu eden hem ürküten hem güç veren bişey var...Kaçtıkça yaklaştığım, haykırdıkça uzaklaştığın bir his. Uykuyla aramın açılmasında da parmağı var biliyorum... Ve bunda seninde payın var. İçinde senin olmadığın her rüyayı kabus diye adlandıran acımasız bişey...Öyle birşey ki senli cümlelere şiir tadı katıyor,gözlerini yıldızlardan değerli kılıyor. Öyle, öyle garip bişey ki bu kalbimi ilmek ilmek söküyor. Canım acıyor... Güneşe düşmüş kar tanesi gibi eritiyor ama çok daha yavaş...Beni benden alıp bilinmezliklere sürüklüyor,her çarenin adresini sende bitiriyor.
Aşk mı bu söylesene... Beynimdeki her bir hücre adını haykırırken kulaklarımı çınlatırcasına gözlerimden sıyrılan vuslat bunun için mi böyle yakıyor dudaklarımı... Lütfen söyle alevler arasından çıkar düşüncelerimi... Belirginleştir artık bu kavganın galibini. Kendime kalmak değil aslında beni korkutan. Sen olmadığında kalabileceğim bir kendim bulamayacağımdan sızlıyor belki cesaretim.
Hadi bitir artık bu belirsizliği... Ben bilmediklerimle,sustuklarımla sana adadığım ıssızlıklarımla haykırıyorum seviyorum seni... Hadi durma sende ses ver artık bu adını koyamadığım acı tüketmeden beni...