Aşk mı Bayım!
Aşk mı! Lütfen saçmalamayın bayım. Aşk, aşk, aşk...
Evet hatırlıyorum, ilkkez kutsal metinlerin nazlı sayfalarında sonra birkaç şairin büyülü mısrasında denk gelmiştim, o yitik duyguya. Daha sonra da insan denilen mahlukların ellerinde kirletildiğini gördüm!
Aşıklık adı altında tüccarlık, aşk adı altında ticaret yapanları gördüm! Kirletiyorlardı bayım, kirletiyorlardı! Aşkı şehvetlerine, basit çıkarlarına alet ediyorlardı! Ben aşka inanıyor muyum bayım?
Evet inanıyorum!
Annenin kucağında, kuşun gagasında, çocuğun gözlerinde, tabiatın her zerresinde... Saf ve temiz kalmış her yerde! Bunlar da olmasaydı bayım helak olurduk! Siz de kirli ellerinizi çekin üzerinden, aşk diyorsunuz lakin görüyorum aşkı kirletmek için salyalar akıtıyorsunuz! Ahmaklar aşık olamaz, siz de ahmaksınız!
Aşk -se,-salarla yaşanmaz! İstisnasız kabulleniş ve yok oluş...
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta