Aşk mı? Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

gel dese şimdi;
hemen gidermisin?
onun için her şeyini terkedebilirmisin?
o halde; ya Züleyha köşkünde tutsak
yada Leylanın çölünde yasaksın.
farkında değilsin belki ama,
dağları yarmaya çalışmakta o uçsuz hayallerin
yada en iyi ihtimalle Aslı için yanmışsın rüzgarda savruluyor küllerin.
ne tuhaf;
kanmışlığının hala farkında değilsin,
gel dese şimdi,
bütün gemilerini yakıp gideceksin
tamam git, git ama;
bir düşün,
o nelerini feda etti senin uğruna?
çölleri bırak da
sorgusuz sualsiz yollarına düştü mü?
bırak kariyerini evini işini falan da,
Züleyha misali tacını tahtını yıktı mı?
Şirin olup yaşamı elinin tersiyle itemez itemez de,
bari sen yanarken senin küllerine saçını süpürge eyledi mi?

evet yapmadı;
hiç bir şey yapmadı,
canı sıkılınca gel dedi,
neşesi yerine gelince gönderdi.
peki sen daha neyin peşindesin?
neyin efkarına
rakılar devirmek isterken kendini devirmektesin
sevda mı?
aşk mı?
güldürme beni
bırak artık kendine yalanlar söylemeyi.
şimdi aşk;
bindiğin arabaya, vadettiğin lüks hayata,
şimdi sevda;
cüzdanının kalınlığında.
offff gözüm of
hadi toparlan salma kendini bu kadar,
bittiyse bitti
kurut artık gözlerindeki nemi.
hem baksana hiç başlamamış ki,
başlamış olsaydı eğer
böyle sebepsizce bitebilirmiydi?
bunun için içmeye bile değmez,
sevginin yokluğunda hiç bir ilişki yürümez.

sevgi;
bütün kusurları görüp
ama bunları hata bilmemektir.
birbirlerini kalıba sokmak değil,
birbirlerinin kalıbına girebilmektir.
sevgi;
icabında sıkıntı çekmek
ama asla sıkılmamaktır.
sevgi;
en küçük engelde fellik fellik kaçmak değil,
her engelde birbirine daha fazla sarılmaktır.

hadi artık,
söndür sigaranı
çek perdelerini gönül penceresinin,
kimseler görmesin yaralarını,
ve eğer içeceksen onun fütursuzca gidişine değil
oyuncaklığının son buluşuna,
aşk köleliğinden kurtuluşuna,
kısaca mutluluğuna aç rakını...