Aşk Meydan Savaşı - 2 Şiiri - Dinmez Er

Aşk Meydan Savaşı-II

Yetmişli yıllar aşk savaşlarında yazdığım dizeler,
Daha kaç savaşta yazacağım o, bir bilinmez.
Cebimde taşıyorum yılları geç kalmışlıklarımı
Uzaktan bakıyorum kendime pişmanlıklarıma
Bahara giden yollarda yürürken üşüyorum
Yaz sıcaklarında üşüdüğümü de unutmadım
Kronik kalp hastasıydım deliler gibi seviyordum
Buğulu gözlerle bakıyorum anason içeceğine
Beni gözleyen dünya güzeli bir kadın görüyorum
Hayal parçacıklarıyla yaşamaya alışabilsem

Yalnız ben miyim kalp kırıklarıyla yaşamla savaşan
Ne çok özlüyorum kendimi özümü bir bilseniz
Sırtımda onlarca ağırlık örselenmiş bir hayat
Aldığı yaralar çektiği acılar buhranlar altında
Ezilmiş beden ve ruh hali mutsuz umutsuz bakışlar
Yalnızım yalnızlıkların biri yalnızlığım oldu.

Tek başınalık güzeldir bazı hallerde. İşler tıkırındaysa,
Başını dinlersin doğa içinde sakin bir sahil kasabasında,
Yalnızlığı kabullenmek birazda saklanmak değilse nedir?
Sana ışık olacak yüz, sülün bakışlı güzel gözler yoksa
Gece karanlığını yutacak sabahları beklemek tek çaredir.
Kaç yıl yaşadıysam sensiz o kadar öldüm, dirildim.
Aşk sözleri dökülecek diye beklerken dilinden
Kimselere açılmamış bir kapı sanki suskun dudakların.

Giriverseydin penceremden içeri akşam rüzgarlarıyla,
Uçuşsa perdeler, uçuşsa perçemlerin, beline sarılan saçların
Benim için sen ışıktın, renktin, aşktın, aşkım kadınımdın.
Aşk Tanrısı Eros’un gerdiği yaydan fırlayan ok,
İki kalbin birden vurulduğu yerde aşk yeşerdi.
Önce ela gözler buluştu, göz göze geldiler,
Dudaklar dudaklarla buluştu, sonra sözcükler doğdu aşkla,
Çeşme’de zaman sensiz geçmez, sensiz Çeşme yok yerine,
Daha ne kadar aşk savaşı şiirleri yazarım bilinmez.

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2018. 04. 15 /