otuz bir ekim sabahı
bir annenin,
doğum sancısına uyandı gün.
şımarık mevsimler bitmiş
bir kelebeğin kanadına dönüşmüştü uçuşan yapraklar...
ve o gün,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Yüreğinize sağlık.
Çok teşekkür ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta