Aşk Mevsimi Şiiri - Salih Sert

Sonbahar.
Yapraklar sararmış, dökülüyor
Son leylekti şu giden
Yeni baharlara süzülüyor
Dağlar çıplak ve sisli
Şehre sanki karabulutlar çökmüş
Her evin bacası kapkara, isli
Nehir hala bir aşkla akıyor
Denize olan bir aşkla
Yılmadan, usanmadan günlerce
Kilometrelerce ve yıllarca
Vardığı anda keydini kaybediyor
Ama yine de bir parçası oluyor ya denizin
Canan da can oluyor ya
Binbir çektiği dert, eziyet
Kıvrım kıvrım kıvrıldı,
Suyu çekildi incecik kaldı
Taştı, sel oldu ama vazgeçmedi
Bu yüzden en rahat mevsimi nehrin;
Sonbahar.
Çünkü yağmur taneleri incinen yüreğini,
Ferahlatıyordu ve okşuyordu tenini,
Bu mevsimde ne kar suyu baskını
Ne yazın kurutucu sıcağı yok
Sadece dağ ova var aşılacak
Onları da geçecek çare çok
Yani Sonbahar;
Aşkın adı nehir için......