Yalnızlık kanatıyor acıları
Bir yaprağın sararan yüzünde
Eylül çiseliyor hüzünlerin üstüne
Ruhlarda felâlet imgeleri
Ufukların gri dehşetinde ürperiyor.
Küflü bir neşesizlik
Huzursuzluğu kıpır kıpır çağırıyor
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
